Mezopotamya
New member
Berlin-Lichtenberg’deki bu eski sanayi bölgesinde zıtlıklar yaşanıyor. Hönower Wiesenweg’in bir tarafında bir karavan parkı var, bu şehrin gerçekten yoksulları için dar bir karavan parkı. Caddenin diğer tarafında ise yeni sitenin kabuğu yukarıya doğru uzanıyor.
Aradaki yol zaten yeni katranlanmış. Kask takan bir aile babası orada bisikletle dolaşıyor. Oğlu üstü kapalı bisiklet karavanında tahtırevandaki krallar gibi oturuyor. Karavan parkının dirençli sakinleri dışında, Karlshorst bölgesindeki bu bölgenin soylulaştırılmasının önünde hiçbir şey durmuyor.
Yerleşim aylardır manşetlere çıkıyor çünkü bölge burayı temizlemek istiyor. Zirvede, burada 200’den fazla sakin kayıtlıydı. Çoğu insanın düzenli bir kira sözleşmesi yapma şansı yok, bir daire almaya parası yetmiyor ya da bir daireye taşınmayı imkansız hale getiren Schufa girişine sahip. Bölge, tesisin yasa dışı olduğunu ve hijyenik koşulların insanlık dışı olduğunu düşünüyor. Ekim ayında, elektrik sayacına kaçak olarak bağlandığı için bölge sakinlerinin elektriği kesildi. 12 Ekim’de bölge, mülkte hiçbir yaşama izin verilmemesini emretti.
O günün arifesinde bölge karavan parkını temizledi ve yaklaşık 50 kişi kendilerini yeni konaklama yerlerine götürecek otobüslere bindi. Ama ertesi sabah burada hâlâ hayat var. Alışılmadık derecede sessiz olmasına rağmen karavandan hâlâ duman yükseliyor; Bir yerlerde, bir kaptan donuk tekno müzik sesi geliyor.
Bazı vatandaşlar gece saatlerinde geri döndü. Ya da korumasız karavanlarda eşyalarını kaderlerine bırakmak istemediklerinden. Ya da son bir kez direnmek. Bölge Müdürlüğü buna uyum sağladı.
Reklam | Okumaya devam etmek için kaydırın
Zirvede, burada 200’den fazla sakin kayıtlıydı.Ignacio Rosaslanda/Berliner Zeitung
İlçenin 20 acil servis ekibi parkın önündeki yeni asfaltlanan yolda toplanıyor. Kahve içerler, kruvasan yerler, gelişigüzel sohbet ederler. Bugün sakinlere konut sunulması gerektiği söyleniyor. Bölge, sonuncusunun da oradan ayrılmasını umuyor.
Meydanın kirli aurası muhtemelen bölgeye hiçbir zaman tam olarak uymuyor. Artık caddenin karşısındaki yeni lüks binalarla karavan parkı tuhaf bir karikatüre benziyor. Büyük siyah bir köpek çakıl arazide yiyecek arıyor, garaj yolunda biriken çöp yığınlarını burnuyla kazıyor. Çöp torbaları, eski kıyafetler ve elektronik atıkların arasında, içinde bir zamanlar et salatası bulunan boş bir plastik ambalajı çıkarıyor. Kokluyor. Daha sonra paketteki ekşimiş mayonez kalıntısını yalıyor.
Hollywood filmlerinde yoksulluğun sembolü olarak anılır
Almanya’daki karavan parkları aslında sadece Hollywood filmlerinden biliniyor. Yoksulluğun sembolü olarak. Amerika Birleşik Devletleri’nde her on yedi vatandaştan biri böyle bir karavan parkında yaşıyor. Almanya’da durum o kadar dramatik değil ama kesin rakamlar yok.
Çoğu Alman, karavanda yaşama imajını deniz kenarında iki haftalık bir tatille ilişkilendiriyor; Karavan parkı sakinleri için bu, tüm yıl boyunca hayatın acı gerçeğidir. Pis yerleşim yerlerinin Peter Lustig’in rahat, doğasever dünyasıyla pek ilgisi yok. Mahalle sakinlerinden biri de bunu böyle görüyor. David, “Burası 1945’teki Dresden’e benziyor” diyor. Şehrin bombalanmasından sonrasını kastediyor.
Ellen da sakinlerden biri. Bir yıldır eşiyle birlikte burada yaşıyor. Geri dönmesinin en büyük nedeni plak koleksiyonudur. Binlerce vinil plağını korumasız bırakmak istemiyordu.
Elektrik kesildiğinden beri karavanı soğuk ve nemliydi. Plak kılıfları küflenmeye başlıyor. Bu yüzden karavandan ayrıldığı için biraz mutlu. Aslen Yukarı Frankonya’dan geliyor. Ailesi Bavyera’ya geri dönmesini önerdi. Hayır, diyor yüksek sesle. “Seçenek silindi. Sokakta kalmayı tercih ederim.” Yıllarca orada yaşadı, sonra Berlin’de daha sonra kapatılan başka bir karavan parkında kalacak yer buldu.
Ekim ayında, elektrik sayacına kaçak olarak bağlandığı için bölge sakinlerinin elektriği kesildi.Ignacio Rosaslanda/Berliner Zeitung
Birçok kişi sokaktan karavan parkına geliyor. Çok az paraları olmasına rağmen bir araba ya da konteyner için birkaç yüz euro ödemek zorunda kalıyorlar. Karavan parkının operatörü, Berlin’de bu tür birçok sistemi çalıştıran suçlu bir dolandırıcı olan Ulrich Ziegler’dir. eBay’de yeni kiracılar buluyor: “Küçük bir alanda doğaya yakın yaşamak” diyor. Bu üstü kapalı gibi görünmek istiyor ama alaycı.
Bir süre sonra bölgeye ilk bölge müdürlüğü çalışanları giriyor. Geri dönenleri her yerde arıyorlar. İlçenin çizgisi net: Ticari alanda yaşamaya izin verilmiyor. İlçe güvenlik durumuna da dikkat çekiyor. Güç kaynağına birkaç kez değinildi ancak operatör güvenli bir besleme sağlamadı. Böylece ilçenin hatları kesildi.
Tahliye günü karavan parkında ayrılma işaretleri var. Meydanın ortasında yanan çöp yığını son sakinleri ısıtıyor. Ama alevler bile kokuyor. Birkaç kişi çoktan çantalarını hazırlamıştı. Diğerleri ise eşyaları el bagajına sığmadığından bunu kesinlikle yapamıyorlar.
Mahalle sakinleri teker teker karavan parkından çıkıp otobüse biniyor. Kaderlerine razı olup garaj yoluna doğru yürürler. Yetkililer ve gazeteciler orada duruyor. Philipp Cachée, Lichtenberg’de sivil ve afet korumanın başında bulunuyor ve otobüsü organize ediyor. BVG otobüsünde “şirket gezisi” yazıyor. Ancak son sakinler için bu bir hamledir. Farklı konaklama yerlerine götürüleceksiniz.
Belediye Başkanı Martin Schaefer geliyor. Önceki akşam tahliyede de oradaydı. Mahalle sakinleri CDU’lu siyasetçiyle dalga geçiyor. David, “Bölgede bir vinç gibi kasılarak yürüyor” diyor. Önceki gün acil bir durum vardı. Bir kişinin konteynırdan çıkarılması gerekiyordu. Belediye başkanı da oradaydı ve lambayı tutardı. “Sakin ve rahat bir şekilde içeri girmek istediğinde geri çekildi.” David, kabın koktuğunu söylüyor. Bu muhtemelen belediye başkanı için çok fazlaydı.
Sitede karavanlar ve konteynerler vardı.Ignacio Rosaslanda/Berliner Zeitung
Bölge ofisi ile polis arasındaki ilişki gergin. Polis, yetkililere idari yardım sağlamayı reddetti. Bölge ofisi tahliye işlemini tek başına halletmek zorunda kaldı. Karavan parkının resmi bir siyasi mesele olduğu, sahada açıkça ortaya çıkıyor. Philipp Cachée acil arama yaptığını iddia ediyor. Bir vatandaş onu tehdit etti. Daha sonra bir polis arabası gelir. Mavi ışıklar olmadan. Görünüşe göre sivil savunma ve afet koruma başkanı için bir provokasyon. “Şimdi servis numaranızı not edeceğim. “Neden mavi ışıklar olmadan geldin?” diyor. “Suç duyurusunda bulunacağım” Bir memur, “Ayrıca abartabilirsiniz” diye yanıtlıyor ve gözlerini deviriyor.
Bir süre sonra başka bir olay daha yaşandı. Bir acil çağrı daha, yine polis. Bu sefer mavi ışıklar ve dört polis arabası var. Bir bölge sakini konteynerine barikat kurdu. Silahının olduğunu iddia ediyor. Polis meydana hücum ediyor. Hemen anlaşılıyor: Adamın silahı yok. “Bu saçmalık da ne?” iki bölge sakini ona soruyor. “Şimdi herkes rahatlasın” diye yanıtlıyor. “Yine de benimle kalacak yere gidebilir mi?” kadınlar Philipp Cachée’ye soruyor. Sadece şunu söylüyor: “Sanmıyorum.”
Otobüs yavaşça doluyor ve tahliye saatlerce sürüyor. Daha sonra, öğleden sonra geç saatlerde, son sakin de ayrılmayı reddediyor. Bu nedenle bölge ofisi yine polisten idari yardım talep ediyor. Son isyancı akşamın erken saatlerinde binadan çıkarılır.
Kasım ayının bu akşamı karavan parkı sonsuza kadar kapanacak. Konteynerlerden birinin önünde muhtemelen bir daha asla kırmızıya dönmeyecek yeşil domatesli yalnız bir çalı var. Ertesi sabah ekskavatörler yine karşı tarafa doğru ilerliyor. Yeni geliştirme alanının nihayet bitirilmesi gerekiyor.
Aradaki yol zaten yeni katranlanmış. Kask takan bir aile babası orada bisikletle dolaşıyor. Oğlu üstü kapalı bisiklet karavanında tahtırevandaki krallar gibi oturuyor. Karavan parkının dirençli sakinleri dışında, Karlshorst bölgesindeki bu bölgenin soylulaştırılmasının önünde hiçbir şey durmuyor.
Yerleşim aylardır manşetlere çıkıyor çünkü bölge burayı temizlemek istiyor. Zirvede, burada 200’den fazla sakin kayıtlıydı. Çoğu insanın düzenli bir kira sözleşmesi yapma şansı yok, bir daire almaya parası yetmiyor ya da bir daireye taşınmayı imkansız hale getiren Schufa girişine sahip. Bölge, tesisin yasa dışı olduğunu ve hijyenik koşulların insanlık dışı olduğunu düşünüyor. Ekim ayında, elektrik sayacına kaçak olarak bağlandığı için bölge sakinlerinin elektriği kesildi. 12 Ekim’de bölge, mülkte hiçbir yaşama izin verilmemesini emretti.
O günün arifesinde bölge karavan parkını temizledi ve yaklaşık 50 kişi kendilerini yeni konaklama yerlerine götürecek otobüslere bindi. Ama ertesi sabah burada hâlâ hayat var. Alışılmadık derecede sessiz olmasına rağmen karavandan hâlâ duman yükseliyor; Bir yerlerde, bir kaptan donuk tekno müzik sesi geliyor.
Bazı vatandaşlar gece saatlerinde geri döndü. Ya da korumasız karavanlarda eşyalarını kaderlerine bırakmak istemediklerinden. Ya da son bir kez direnmek. Bölge Müdürlüğü buna uyum sağladı.
Reklam | Okumaya devam etmek için kaydırın
Zirvede, burada 200’den fazla sakin kayıtlıydı.Ignacio Rosaslanda/Berliner Zeitung
İlçenin 20 acil servis ekibi parkın önündeki yeni asfaltlanan yolda toplanıyor. Kahve içerler, kruvasan yerler, gelişigüzel sohbet ederler. Bugün sakinlere konut sunulması gerektiği söyleniyor. Bölge, sonuncusunun da oradan ayrılmasını umuyor.
Meydanın kirli aurası muhtemelen bölgeye hiçbir zaman tam olarak uymuyor. Artık caddenin karşısındaki yeni lüks binalarla karavan parkı tuhaf bir karikatüre benziyor. Büyük siyah bir köpek çakıl arazide yiyecek arıyor, garaj yolunda biriken çöp yığınlarını burnuyla kazıyor. Çöp torbaları, eski kıyafetler ve elektronik atıkların arasında, içinde bir zamanlar et salatası bulunan boş bir plastik ambalajı çıkarıyor. Kokluyor. Daha sonra paketteki ekşimiş mayonez kalıntısını yalıyor.
Hollywood filmlerinde yoksulluğun sembolü olarak anılır
Almanya’daki karavan parkları aslında sadece Hollywood filmlerinden biliniyor. Yoksulluğun sembolü olarak. Amerika Birleşik Devletleri’nde her on yedi vatandaştan biri böyle bir karavan parkında yaşıyor. Almanya’da durum o kadar dramatik değil ama kesin rakamlar yok.
Çoğu Alman, karavanda yaşama imajını deniz kenarında iki haftalık bir tatille ilişkilendiriyor; Karavan parkı sakinleri için bu, tüm yıl boyunca hayatın acı gerçeğidir. Pis yerleşim yerlerinin Peter Lustig’in rahat, doğasever dünyasıyla pek ilgisi yok. Mahalle sakinlerinden biri de bunu böyle görüyor. David, “Burası 1945’teki Dresden’e benziyor” diyor. Şehrin bombalanmasından sonrasını kastediyor.
Ellen da sakinlerden biri. Bir yıldır eşiyle birlikte burada yaşıyor. Geri dönmesinin en büyük nedeni plak koleksiyonudur. Binlerce vinil plağını korumasız bırakmak istemiyordu.
Elektrik kesildiğinden beri karavanı soğuk ve nemliydi. Plak kılıfları küflenmeye başlıyor. Bu yüzden karavandan ayrıldığı için biraz mutlu. Aslen Yukarı Frankonya’dan geliyor. Ailesi Bavyera’ya geri dönmesini önerdi. Hayır, diyor yüksek sesle. “Seçenek silindi. Sokakta kalmayı tercih ederim.” Yıllarca orada yaşadı, sonra Berlin’de daha sonra kapatılan başka bir karavan parkında kalacak yer buldu.
Ekim ayında, elektrik sayacına kaçak olarak bağlandığı için bölge sakinlerinin elektriği kesildi.Ignacio Rosaslanda/Berliner Zeitung
Birçok kişi sokaktan karavan parkına geliyor. Çok az paraları olmasına rağmen bir araba ya da konteyner için birkaç yüz euro ödemek zorunda kalıyorlar. Karavan parkının operatörü, Berlin’de bu tür birçok sistemi çalıştıran suçlu bir dolandırıcı olan Ulrich Ziegler’dir. eBay’de yeni kiracılar buluyor: “Küçük bir alanda doğaya yakın yaşamak” diyor. Bu üstü kapalı gibi görünmek istiyor ama alaycı.
Bir süre sonra bölgeye ilk bölge müdürlüğü çalışanları giriyor. Geri dönenleri her yerde arıyorlar. İlçenin çizgisi net: Ticari alanda yaşamaya izin verilmiyor. İlçe güvenlik durumuna da dikkat çekiyor. Güç kaynağına birkaç kez değinildi ancak operatör güvenli bir besleme sağlamadı. Böylece ilçenin hatları kesildi.
Tahliye günü karavan parkında ayrılma işaretleri var. Meydanın ortasında yanan çöp yığını son sakinleri ısıtıyor. Ama alevler bile kokuyor. Birkaç kişi çoktan çantalarını hazırlamıştı. Diğerleri ise eşyaları el bagajına sığmadığından bunu kesinlikle yapamıyorlar.
Mahalle sakinleri teker teker karavan parkından çıkıp otobüse biniyor. Kaderlerine razı olup garaj yoluna doğru yürürler. Yetkililer ve gazeteciler orada duruyor. Philipp Cachée, Lichtenberg’de sivil ve afet korumanın başında bulunuyor ve otobüsü organize ediyor. BVG otobüsünde “şirket gezisi” yazıyor. Ancak son sakinler için bu bir hamledir. Farklı konaklama yerlerine götürüleceksiniz.
Belediye Başkanı Martin Schaefer geliyor. Önceki akşam tahliyede de oradaydı. Mahalle sakinleri CDU’lu siyasetçiyle dalga geçiyor. David, “Bölgede bir vinç gibi kasılarak yürüyor” diyor. Önceki gün acil bir durum vardı. Bir kişinin konteynırdan çıkarılması gerekiyordu. Belediye başkanı da oradaydı ve lambayı tutardı. “Sakin ve rahat bir şekilde içeri girmek istediğinde geri çekildi.” David, kabın koktuğunu söylüyor. Bu muhtemelen belediye başkanı için çok fazlaydı.
Sitede karavanlar ve konteynerler vardı.Ignacio Rosaslanda/Berliner Zeitung
Bölge ofisi ile polis arasındaki ilişki gergin. Polis, yetkililere idari yardım sağlamayı reddetti. Bölge ofisi tahliye işlemini tek başına halletmek zorunda kaldı. Karavan parkının resmi bir siyasi mesele olduğu, sahada açıkça ortaya çıkıyor. Philipp Cachée acil arama yaptığını iddia ediyor. Bir vatandaş onu tehdit etti. Daha sonra bir polis arabası gelir. Mavi ışıklar olmadan. Görünüşe göre sivil savunma ve afet koruma başkanı için bir provokasyon. “Şimdi servis numaranızı not edeceğim. “Neden mavi ışıklar olmadan geldin?” diyor. “Suç duyurusunda bulunacağım” Bir memur, “Ayrıca abartabilirsiniz” diye yanıtlıyor ve gözlerini deviriyor.
Bir süre sonra başka bir olay daha yaşandı. Bir acil çağrı daha, yine polis. Bu sefer mavi ışıklar ve dört polis arabası var. Bir bölge sakini konteynerine barikat kurdu. Silahının olduğunu iddia ediyor. Polis meydana hücum ediyor. Hemen anlaşılıyor: Adamın silahı yok. “Bu saçmalık da ne?” iki bölge sakini ona soruyor. “Şimdi herkes rahatlasın” diye yanıtlıyor. “Yine de benimle kalacak yere gidebilir mi?” kadınlar Philipp Cachée’ye soruyor. Sadece şunu söylüyor: “Sanmıyorum.”
Otobüs yavaşça doluyor ve tahliye saatlerce sürüyor. Daha sonra, öğleden sonra geç saatlerde, son sakin de ayrılmayı reddediyor. Bu nedenle bölge ofisi yine polisten idari yardım talep ediyor. Son isyancı akşamın erken saatlerinde binadan çıkarılır.
Kasım ayının bu akşamı karavan parkı sonsuza kadar kapanacak. Konteynerlerden birinin önünde muhtemelen bir daha asla kırmızıya dönmeyecek yeşil domatesli yalnız bir çalı var. Ertesi sabah ekskavatörler yine karşı tarafa doğru ilerliyor. Yeni geliştirme alanının nihayet bitirilmesi gerekiyor.