Muhabir
New member
Vinnitsa’da bir hafta kaldığım misafirhaniçin çıkıp bir otele yerleştim. Her şey bir yana, son günlerde giderek daha fazla göçmen alan o denli bir yerde yeni gelenlere yer açmak lazımdı. Misafirhanede, insan kalabalığına ek olarak, mesken hayvanı sayısı da arttı. Kimisi kedileriyle gelmiş, kimisi köpekleriyle. Ortalık, bunların sesleriyle yankılanıyor (Çernobil Santralı’nda 1986’da patlama olduğunda, oradaki halk tahliye edilirken, mesken hayvanlarını bırakmaları ve yanlarına yalnızca bir haftalık yiyecek ve giysi almaları söylenmiş, lakin o beşerler, tekrar meskenlerine dönememişti. Konut hayvanını aile üyesi üzere gorenler için büyük bir acı). Kiev’de, senelerca evvel Ukraynaca öğretmenliğimi yapan Elena Hanım’la konuştum: Savaşın başlamasıyla, okuldaki Çinli öğrenciler Ukrayna’dan ayrılırken, kuşlarını ona vermişler. O da bunlardan birine “Bayraktar”, başkasına de “Javelin” ismini koymuş, silah isimleriyle seviyormuş onları.
ÜLKENİN GELECEĞİ
Batıya gerçek göçler, dalga dalga devam ediyor. Birleşmiş Milletler sayılarına göre, bu vakte kadar 3.5 milyon Ukraynalı, ülkeyi terk etmiş. Ülke içi göçlerle birlikte, savaşın başından beri konutunu terk edenlerin sayısı, 10 milyon. Ukrayna’nın toplam nüfusunun 40 milyon olduğunu hatırlarsak, savaş başlayalı daha bir ay bile olmamışken her dört Ukraynalıdan biri konutunu terk etmiş. Avrupa’ya gidenlerin büyük kısmı dönmeyi düşünmüyor. Savaştan evvel de Ukrayna Avrupa’nın en fakir ülkelerinden bir tanesiydi. Üniversite mezunu bir epey genç diplomasındaki uzmanlığa göre bir meslekte üç kuruşa telim etmek yerine komşu Polonya’ya gidip emekçi olarak çalışmayı tercih ediyordu. Polonya’nın genç nüfusu Almanya’ya göç ettiği için Polonya bunu Ukrayna’nın genç nüfusunu ithal ederek telafi ediyordu. Kimileri da, Polonya’da kendisinin yahut çocuğunun oturum müsaadesi alabilmesi için, kendisini etnik Polonyalı olarak göstermeye çalışıyordu (dört yıl evvel, bir Ukraynalı bakan, Polonyalı azınlığın çocuklarına eğitim veren bir Polonyalı azınlık okulunu ziyaret etmiş, ama oradaki öğrencilerin hiç birinin Polonyalı olmadığını, Ukraynalı ailelerin, çocuklarını Polonyalı olarak gösterdiğini fark etmişti). Savaş, bu kan kaybını daha da hızlandırdı. O niçinle Ukrayna’nın tek sorunu Rusya’dan topraklarını korumak değil, Avrupa’dan da bu nitelikli ve genç nüfusunu korumak. Ülkenin geleceğine yönelik tehditler bir tane değil.
ÜLKENİN GELECEĞİ
Batıya gerçek göçler, dalga dalga devam ediyor. Birleşmiş Milletler sayılarına göre, bu vakte kadar 3.5 milyon Ukraynalı, ülkeyi terk etmiş. Ülke içi göçlerle birlikte, savaşın başından beri konutunu terk edenlerin sayısı, 10 milyon. Ukrayna’nın toplam nüfusunun 40 milyon olduğunu hatırlarsak, savaş başlayalı daha bir ay bile olmamışken her dört Ukraynalıdan biri konutunu terk etmiş. Avrupa’ya gidenlerin büyük kısmı dönmeyi düşünmüyor. Savaştan evvel de Ukrayna Avrupa’nın en fakir ülkelerinden bir tanesiydi. Üniversite mezunu bir epey genç diplomasındaki uzmanlığa göre bir meslekte üç kuruşa telim etmek yerine komşu Polonya’ya gidip emekçi olarak çalışmayı tercih ediyordu. Polonya’nın genç nüfusu Almanya’ya göç ettiği için Polonya bunu Ukrayna’nın genç nüfusunu ithal ederek telafi ediyordu. Kimileri da, Polonya’da kendisinin yahut çocuğunun oturum müsaadesi alabilmesi için, kendisini etnik Polonyalı olarak göstermeye çalışıyordu (dört yıl evvel, bir Ukraynalı bakan, Polonyalı azınlığın çocuklarına eğitim veren bir Polonyalı azınlık okulunu ziyaret etmiş, ama oradaki öğrencilerin hiç birinin Polonyalı olmadığını, Ukraynalı ailelerin, çocuklarını Polonyalı olarak gösterdiğini fark etmişti). Savaş, bu kan kaybını daha da hızlandırdı. O niçinle Ukrayna’nın tek sorunu Rusya’dan topraklarını korumak değil, Avrupa’dan da bu nitelikli ve genç nüfusunu korumak. Ülkenin geleceğine yönelik tehditler bir tane değil.