Muhabir
New member
Rusya Devlet Lideri Vladimir Putin’in Ukrayna’ya karşı başlatmış olduğu askeri operasyonların, Kremlin’in hayal ettiği süratte ilerlemediğini söyleyen Beykent Üniversitesinden Öğr. Üyesi Prof. Dr. Armağan Gözkaman, “Ukrayna’da ortaya konulan (askeri ve sivil) direniş, Rus halkından gelen yansılar ve milletlerarası topluluğun (özellikle Kuzey Amerika ve Avrupa’nın ortak tepkileri) Putin’i sıkıntı durumda bıraktı” dedi.
“Putin’in nükleer silah seçeneğine niye başvurduğuna dair bir tahlil, birtakım değerli noktaların dikkate alınmasını gerektiriyor” diyen Prof. Dr. Armağan Gözkaman, “Bunlardan biri, Putin’in nükleer silah kullanması ihtimalini gündeme getirmesiyle eş vakitli olarak Belarus’ta anayasanın ‘nükleer tarafsızlık’ öngoren 18. hususunda değişiklik yapılmasını da içeren bir referandumun gerçekleşmiş olması. Belarus Devlet Lideri, şaşırtan olmayan bir biçimde, Kremlin’i memnun edecek bir tercih ortaya koydu. 1991’deki bağımsızlığından beri topraklarında nükleer silah bulundurmayı reddeden Belarus, artık Rusya’nın nükleer silahlarına konut sahipliği yapabilecek” tabirlerini kullandı.
“AB BİRİNCİ KEZ BİR ÜLKEYE ATAK HEDEFLİ SİLAH TEMİN ETTİ”
Rusya’nın nükleer seçeneği gündeme getirmesine niye olan bir başka faktörün, NATO ve AB tarafınca Ukrayna’ya sağlanan siyasi takviye ve askeri yardımdan kaynaklanan rahatsızlık olduğunu belirten Gözkaman, “Putin’in beklentilerinin tersine, Batı’nın reaksiyonu 2014’teki kadar zayıf olmadı. Almanya’nın savunma bütçesinin artırımıyla ilgili olarak aldığı tarihi karar, AB’nin birinci kez bir ülkeye atak gayeli silah temini konusunda yardım sağlaması, bu manada kıymetli bir gelişme. Nükleer savaş seçeneği, Rusya’nın bu dayanağa verdiği bir çeşit reaksiyon olarak da değerlendirilebilir” dedi.
Gözkaman konuşmasını şu biçimde sürdürdü:
“Bu noktada, Putin’in verdiği karara NATO’nun (ve bilhassa ABD’nin) verdiği reaksiyon de son derece değerli. Şayet Batı’dan da misilleme niteliğinde (nükleer silah kullanmasını önnazarann) bir karşılık gelseydi, Rusya-Ukrayna çatışması Putin’in dilek ettiği bir boyut kazanacaktı: Rusya’nın (Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği devrinde olduğu gibi) bir ‘süper güç’ statüsünde görüldüğü bir cepheleşme. Bu senaryo, Rusya’nın Ukrayna’da şu ana kadar sergilediği başarısız imgenin art planda kalmasını da sağlayabilirdi.”
Rusya’nın Ukrayna ile gerçekleştireceği müzakereler öncesinde kendisini ‘kuvvetli’ durumda hissetme gereksinimi duyduğunu söyleyen Gözkaman, “Burada bilhassa Rus askerlerinin Kremlin için büyük stratejik kıymete sahip olan Harkov’dan püskürtülmesi dikkat cazibeli bir noktayı oluşturmakta. Hezimet, akın buyruğunu ‘tarihe geçme’ dileğiyle veren Putin için kabul edilir bir seçenek değil. Nükleer tehdit bu bağlamda değerlendirilmeli” halinde konuştu.
“KRİZ SONA ERENE KADAR MOSKOVA İLE BAĞLANTI SÜRDÜRÜLECEK”
Rus taarruzlarının kısa vadede sona ermeme ihtimaline hazırlanmak gerektiğine değinen Gözkaman, “Rusya’nın nükleer silah kullanım ihtimali gündeme getirmiş olması, Batı ile Rusya içinde stratejik diyalog mecburiyeti oluşturdu. Ukrayna krizi sona erene kadar Moskova ile bağlantının sürdürülmesi gerekecek” tabirlerini kullandı.
“Putin’in nükleer silah seçeneğine niye başvurduğuna dair bir tahlil, birtakım değerli noktaların dikkate alınmasını gerektiriyor” diyen Prof. Dr. Armağan Gözkaman, “Bunlardan biri, Putin’in nükleer silah kullanması ihtimalini gündeme getirmesiyle eş vakitli olarak Belarus’ta anayasanın ‘nükleer tarafsızlık’ öngoren 18. hususunda değişiklik yapılmasını da içeren bir referandumun gerçekleşmiş olması. Belarus Devlet Lideri, şaşırtan olmayan bir biçimde, Kremlin’i memnun edecek bir tercih ortaya koydu. 1991’deki bağımsızlığından beri topraklarında nükleer silah bulundurmayı reddeden Belarus, artık Rusya’nın nükleer silahlarına konut sahipliği yapabilecek” tabirlerini kullandı.
“AB BİRİNCİ KEZ BİR ÜLKEYE ATAK HEDEFLİ SİLAH TEMİN ETTİ”
Rusya’nın nükleer seçeneği gündeme getirmesine niye olan bir başka faktörün, NATO ve AB tarafınca Ukrayna’ya sağlanan siyasi takviye ve askeri yardımdan kaynaklanan rahatsızlık olduğunu belirten Gözkaman, “Putin’in beklentilerinin tersine, Batı’nın reaksiyonu 2014’teki kadar zayıf olmadı. Almanya’nın savunma bütçesinin artırımıyla ilgili olarak aldığı tarihi karar, AB’nin birinci kez bir ülkeye atak gayeli silah temini konusunda yardım sağlaması, bu manada kıymetli bir gelişme. Nükleer savaş seçeneği, Rusya’nın bu dayanağa verdiği bir çeşit reaksiyon olarak da değerlendirilebilir” dedi.
Gözkaman konuşmasını şu biçimde sürdürdü:
“Bu noktada, Putin’in verdiği karara NATO’nun (ve bilhassa ABD’nin) verdiği reaksiyon de son derece değerli. Şayet Batı’dan da misilleme niteliğinde (nükleer silah kullanmasını önnazarann) bir karşılık gelseydi, Rusya-Ukrayna çatışması Putin’in dilek ettiği bir boyut kazanacaktı: Rusya’nın (Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği devrinde olduğu gibi) bir ‘süper güç’ statüsünde görüldüğü bir cepheleşme. Bu senaryo, Rusya’nın Ukrayna’da şu ana kadar sergilediği başarısız imgenin art planda kalmasını da sağlayabilirdi.”
Rusya’nın Ukrayna ile gerçekleştireceği müzakereler öncesinde kendisini ‘kuvvetli’ durumda hissetme gereksinimi duyduğunu söyleyen Gözkaman, “Burada bilhassa Rus askerlerinin Kremlin için büyük stratejik kıymete sahip olan Harkov’dan püskürtülmesi dikkat cazibeli bir noktayı oluşturmakta. Hezimet, akın buyruğunu ‘tarihe geçme’ dileğiyle veren Putin için kabul edilir bir seçenek değil. Nükleer tehdit bu bağlamda değerlendirilmeli” halinde konuştu.
“KRİZ SONA ERENE KADAR MOSKOVA İLE BAĞLANTI SÜRDÜRÜLECEK”
Rus taarruzlarının kısa vadede sona ermeme ihtimaline hazırlanmak gerektiğine değinen Gözkaman, “Rusya’nın nükleer silah kullanım ihtimali gündeme getirmiş olması, Batı ile Rusya içinde stratejik diyalog mecburiyeti oluşturdu. Ukrayna krizi sona erene kadar Moskova ile bağlantının sürdürülmesi gerekecek” tabirlerini kullandı.