Mezopotamya
New member
Doğal Selçuk ÖZTÜRK
● Ayhan Beyefendi, sizi özetlemek gerekirse tanıyabilir miyiz?
Kayseri’nin Develi kazasında doğdum. Birinci, orta, lise eğitimimi orada tamamladım. daha sonra Mülkiye’ye girdim. 72’de oradan mezun oldum ve müteakiben Maliye Bakanlığına hesap uzman muavini olarak girdim.
77 yılının başında da Maliye Bakanlığından ayrılarak Alarko Holding’e geçtim. Geçen yılın Eylülüne kadar türlü nazaranvler alarak çalıştım ve en sonunda şirketin CEO’su olarak bakılırsav yaptım. Emekli olduktan daha sonra da şu anda İdare Heyetinde üye olarak devam etmekteyim. Etkin misyonum sona erse bile gönül bakılırsavim, Alarko’ya sadakat nazaranvim, Alarko’nun kurucuları Üzeyir Bey’e (Garih) ve İshak Bey’e (Alaton) karşı olan vefa borcum asla bitmez. Zira ben hakikaten Alarko’da doğdum, Alarko’da büyüdüm. Bir yerlere gelebildiysem Alarko’nun bana verdiği dayanak ve ufukla geldim. Bu ortada olağan iki şeyi de teslim etmeliyim; okuduğum üniversitenin bana sağladığı formasyon ve daha sonrasında Maliye Bakanlığı hesap uzmanlığındaki çalışma senelerında edindiklerim tüm ömrüm boyunca kullandığım araçlar oldu. çabucak sonrasındasında iki bilge ile çalışma imkanı buldum. Üzeyir Beyefendi ile 25 yıl, İshak Beyefendi ile 40 yıl çalıştım. Meslek yaşantımda yetişmemde, gelişmemde, Alarko’ya geçmemde epey değerli işlevi olan beşerler da var. Abdullah Sarıkaya, Selim Kaneti, Mithat Benhayim… Çalışma hayatımın ortasında de fazlaca kıymetli arkadaşlarım oldu. Alarko’yu o günlerden alıp bugünlere taşıyabildiysek bunu birlikte çalıştığımız arkadaşlarla yaptık. Ben yalnızca eşitler içinde birinciydim.
“YANLIŞ YAPMAKTAN KORKMAYIN”
● Üzeyir Bey’in ve İshak Bey’in iş ideolojisine dair birtakım noktaları paylaşabilir misiniz?
Geriye dönüp baktığımda gerçek işler yaptığımızı görüyorum. Çok da yanlış yaptık. Lakin Üzeyir Beyefendi ve İshak Beyefendi daima şunu söylerdi: “Yanlış yapacaksınız. Yanlış yapmaktan korkmayın lakin yanlışı da yinelamayın. hiç bir şey yapmazsanız teker de olduğu yerde döner, otomobil hiç bir yere gitmez. Yüz tane karar veriyorsanız bunun yetmişi yanlışsız, otuzu yanlış olabilir. Bu yetmiş direkt otuz yanlışı çıkarınca şirketin geleceğine birtakım artılar kalıyorsa yanlışsız yoldasınız devam edin” derlerdi. Bu prensip karar alırken bizi epeyce cesaretlendirmiştir. Maliye Bakanlığından Alarko’ya geçtiğim vakit birtakım donanımlarım olmakla birlikte nakit idaresi kavramını bilmiyordum. Nakit idaresini Alarko’da Üzeyir Bey’den öğrendim. Üzeyir Bey’in üç top benzetmesi vardı. Kaygısı ki: “Ş irkette cirolar artar, azalır. Bu lastik toptur. Kârlar birtakım yıllar yükselir, kimi yıllar düşer. O da bir lastik toptur. Onlar zıplar. Ancak bir demir top var ki o nakittir. Nakdi düşürdüğünüz anda o zıplamaz. Onun için gece rahat uyumak istiyorsanız nakit akışınızı düzgün dengelemeniz gerekir.” Bize haftalık, üç aylık, altı aylık, yıllık nakit istikrarları yaptırırdı. O senelerda bilgisayar yoktu. Daima elde yapardık.
● Ortaköy’e taşınma öykünüzü dinleyebilir miyiz?
Üzeyir Beyefendi de İshak Beyefendi de epey düzgün gözlemciydiler, piyasaların nasıl gittiğini kendi ortalarında tartışırlar, daha sonra da bize aktarırlardı. Ayazağa’da fazlaca hoş bir merkez bina yapmıştık. 80’li yılların sonuna yanlışsız Üzeyir Beyefendi “Bu binayı satalım, ekonomik kriz geliyor. Bize bina değil, para lazım.” dedi. Biz itiraz ettik, diğer pek bina olmadığı için etrafta herkes biliyordu binamızı, hanımların gidip gelmesi güç olduğundan dolayı servis de koymuştuk. Ortadan bu biçimde bir ay geçtikten daha sonra Üzeyir Beyefendi “Size süper bir yer buldum, inanamayacaksınız.” dedi. Ortaköy’de bir yer bulmuştu. İshak Beyefendi, ben, Doğan Beyefendi ve Üzeyir Beyefendi dördümüz Ortaköy’e geldik ancak bina tam bir virane. “Üzeyir Beyefendi, burası nasıl olacak?” dedik. Dedi ki “Bana yüz bin dolarlık bütçe verin. Burayı beğeneceğiniz hale getireceğim.” Ve Üzeyir Beyefendi sahiden yüz bin dolara o binayı restore ettirdi. Ayazağa’daki binayı sattık ve oradaki mobilyalarımız yeni olduğu için motamot taşıdık. Satıştan elde ettiğimiz 15-16 milyon dolar bizi ekonomik krizin çıktığı senelerda epey rahat ettirdi.
● Alarko’nun iş hayatına getirdiği yeniliklerden bahsedebilir misiniz?
Fabrikamız Rami’deydi. Yemek fabrikanın içerisinde pişiriliyordu. Yaklaşık 35 kadar da yemekhanede çalışan işçi vardı. Bir gün İshak Beyefendi ve Üzeyir Beyefendi “biz burayı dışarıya vereceğiz” dediler. Dışarıya vermek kavramını da bilmiyorduk. Bu kavramlar daha sonra moda oldu. “Olur mu o denli?” dedik. “Bizim burada emekçiler var. Üstelik sendika var. Sendika buna şiddetle karşı çıkar.” İshak Beyefendi ve Üzeyir Beyefendi dedi ki “Siz o kısmı bize bırakın. Burada ne yemek yiyorsak daha uygununu getireceğiz. Bizim buranın aşçıbaşına işletme sermayesini ve buradaki mutfak ekipmanlarını vereceğiz, buradaki grupları de ona aktaracağız. Onu müteşebbis yapacağız, üstelik her gün 800 yemek almayı garanti edeceğiz.” Sendika başta epeyce direndi buna. daha sonra Üzeyir Beyefendi ve İshak Beyefendi onları ikna ettiler. bir süre daha sonra yemekleri daha düzgün kalitede içerideki maliyetin üçte ikisine almaya başladık. daha sonrasında Üzeyir Beyefendi güvenlik hizmetlerini de outsource etti. Merkezi bir satın alma şirketi kurduk. Toplu alımların fazlaca büyük avantajlarını elde ettik. Biroldukça yeni uygulamanın Türkiye’de öncüsü olduk.
İŞİN ÖNCÜLÜĞÜNÜ ALARKO YAPTI
● Alarko olarak müteahhitlik alanında bir anınızdan bahsedebilir misiniz?
Alarko’ya başladığım senelerda yap-sat dediğimiz işe girdik. O senelerda daha epey Karadenizli müteahhit arkadaşlar apartman halinde bina yapıp satarlardı. Üzeyir Beyefendi ile İshak Beyefendi dediler ki biz evvel satacağız daha sonra yapacağız. “Kim alır?” dedik. “İnsanlar bize güveniyor. Biz evvel satıp daha sonra yaparız.” dediler. Yıldız’daki binayı ve villaları, çabucak sonrasında Sarıyer’deki villaları o biçimde yaptık ve sattık.
daha sonra sıra Etiler Alkent’e geldi. Mal sahipleri biroldukca bireyle görüşmüşler. Çerkezo Ailesi’nindi orası ve domuz çiftliğiydi. Bizi bir gün İshak Beyefendi aldı götürdü. Gayrimenkul işlerine daha fazlaca İshak Beyefendi bakardı. Üzeyir Beyefendi pek pazarlık işine girmezdi. Sevmezdi de. Zira sabrı yoktu. meğer pazarlık sabır gerektiren bir iş. İshak Beyefendi de tam aksine fazlaca sabırlı bir insandı. Çok dinler, az konuşurdu lakin harikulade bir muhakeme gücü vardı. Sizin konuşmanızdan temayülünüzü hayli yeterli yakalar, ortaya atılıp da karşı tarafa kendi niyetini açık etmez, sabırla, oya örer üzere örerdi. Mal sahipleriyle yaptığı toplantıya beni de çağırdı, bu biçimde mali işlere bakan lider yardımcısıydım. Dinliyorum, not alıyorum. Pazarlık hayli bir safhaya geldi. Onların talepleri o denli bir noktaya geldi ki İshak Beyefendi yok dedi reddetti. Adamlar gidince kendisine “İshak Beyefendi, maliyet hesaplarına göre bu kabul edilebilir bir şeydi.” dedim. “Paşam hiç sesini çıkarma.” dedi. “Onlar son alıcının biz olduğunu biliyorlar ve gelecekler.” Hakikaten bunlar birkaç sefer gitti, geldi, gitti, geldi. İshak Beyefendi yoğura yoğura istediği kıvama getirdi ve epeyce uygun şartlarla aldık orasını. Orada yaptığımız çalışmaların sonucunda hem kat mülkiyeti kanunu hayatın realitelerine uyduruldu tıpkı vakitte ipotekli vadeli satışların önü açıldı. Bu işin öncülüğünü Alarko yaptı.
“Teknisyen değil yönetici arıyoruz”
● CEO olma öykünüzü anlatabilir misiniz?
Üzeyir Beyefendi ile İshak Beyefendi bir cumartesi günü bizi topladılar. “Şirkette bir tertip değişikliği yapacağız. Şirketlerin başında bulunan genel müdür arkadaşları emekli edeceğiz belirli bir müddetnin sonunda, Ayhan Yavrucu’yu da CEO yapacağız.” dediler. bu biçimde Genel Koordinatör var, CEO tabiri yok. Ben de birinci sefer orada duydum bu kararlarını. Toplantı bittikten daha sonra Üzeyir Beyefendi ve İshak Beyefendi ile bir beş dakika görüşme rica ettim. Dedim ki bizim şirketimiz imalata dayalı bir şirket. Ben maliye kökenli birisiyim. Buranın bütün yapısı teknik. ötürüsıyla buraya teknik bir kişinin genel koordinatör olması daha hakikat olmaz mı? Üzeyir Beyefendi, “Paşam,” dedi, “biz teknisyen aramıyoruz. İshak Beyefendi ile konuştuk, biz yönetici arıyoruz. Biz sana gidip de basınçlı kapların çapını hesapla yahut binanın statik hesabını yap demiyoruz ki. Bu şirketi yönet diyoruz ve sana güveniyoruz.” Üzeyir Beyefendi ve İshak Beyefendi bu kadar takviye verince pekala dedim. Şirkette bir reorganizasyon yapacağız. Gidenlerin yerine geçecek arkadaşları tayin edeceğiz. Üzeyir Beyefendi ile hayli üzerinde çalıştık. Bir gün toplantımızda dedi ki McKinsey ile bir muahede yapacağız bu reorganizasyon için. niye para vereceğiz ki dışarıya dedim. “Bak paşam. Artık bunu sen ile ben yaptık desek kimse prestij etmez. Bunu da uygulamazlar.” dedi. McKinsey’ye istediğimizi anlatacağız, onların da fikrini alır, uygunlaştırılması gereken yerleri güzelleştiririz. McKinsey yaptığı için herkes de benimser, uygular dedi. Üzeyir Bey’in dediği üzere yaptık
“Sen kaç kitap okuyorsun?”
Üzeyir Beyefendi bir toplantıya gidince o görüşmede tanıdığı birinin yanına oturmamaya dikkat ederdi. Biz bilakis masraf, tanıdığımızın yanına otururuz. “Kardeşim tanıdığını aslına bakarsanız tanıyorsun. Tanımadığının yanına otur da networkün genişlesin.” sıkıntısı. Birtakım akşamlar iki, üç kokteyle, toplantıya gittiği olurdu. “Akşam aslına bakarsan geç çıkıyorsunuz, niye bu kadar kendinizi yoruyorsunuz?” dediğimde, “Onlar beni adam yerine koymuş, davet etmiş. Benim de icabet etmem gerekir. Gidemeyeceksem de bir mektup yazıp özür dilemem gerekir.” sıkıntısı. Üniversitede doktora dersleri veriyordu. Bir gün sordum: “Bu kadar yoğunluğun içinde bir de pazar günü kalkıp ders vermeye niçin gidiyorsunuz?” “Bak paşam” dedi, “benim kitap okuyacak vaktim yok. Her hafta sonu arkadaşlara iki tane kitap veriyorum. O kitabı onlara okutuyorum. Sınıfta tartışıyorum. O tartışmalardan yeni şeyler öğreniyorum. O tartışmalardan yeni şeyler öğreniyorum. ötürüsıyla senede en aşağı bu yolla 30-35 kitap okuyorum. Sen kaç kitap okuyorsun?
● Ayhan Beyefendi, sizi özetlemek gerekirse tanıyabilir miyiz?
Kayseri’nin Develi kazasında doğdum. Birinci, orta, lise eğitimimi orada tamamladım. daha sonra Mülkiye’ye girdim. 72’de oradan mezun oldum ve müteakiben Maliye Bakanlığına hesap uzman muavini olarak girdim.
77 yılının başında da Maliye Bakanlığından ayrılarak Alarko Holding’e geçtim. Geçen yılın Eylülüne kadar türlü nazaranvler alarak çalıştım ve en sonunda şirketin CEO’su olarak bakılırsav yaptım. Emekli olduktan daha sonra da şu anda İdare Heyetinde üye olarak devam etmekteyim. Etkin misyonum sona erse bile gönül bakılırsavim, Alarko’ya sadakat nazaranvim, Alarko’nun kurucuları Üzeyir Bey’e (Garih) ve İshak Bey’e (Alaton) karşı olan vefa borcum asla bitmez. Zira ben hakikaten Alarko’da doğdum, Alarko’da büyüdüm. Bir yerlere gelebildiysem Alarko’nun bana verdiği dayanak ve ufukla geldim. Bu ortada olağan iki şeyi de teslim etmeliyim; okuduğum üniversitenin bana sağladığı formasyon ve daha sonrasında Maliye Bakanlığı hesap uzmanlığındaki çalışma senelerında edindiklerim tüm ömrüm boyunca kullandığım araçlar oldu. çabucak sonrasındasında iki bilge ile çalışma imkanı buldum. Üzeyir Beyefendi ile 25 yıl, İshak Beyefendi ile 40 yıl çalıştım. Meslek yaşantımda yetişmemde, gelişmemde, Alarko’ya geçmemde epey değerli işlevi olan beşerler da var. Abdullah Sarıkaya, Selim Kaneti, Mithat Benhayim… Çalışma hayatımın ortasında de fazlaca kıymetli arkadaşlarım oldu. Alarko’yu o günlerden alıp bugünlere taşıyabildiysek bunu birlikte çalıştığımız arkadaşlarla yaptık. Ben yalnızca eşitler içinde birinciydim.
“YANLIŞ YAPMAKTAN KORKMAYIN”
● Üzeyir Bey’in ve İshak Bey’in iş ideolojisine dair birtakım noktaları paylaşabilir misiniz?
Geriye dönüp baktığımda gerçek işler yaptığımızı görüyorum. Çok da yanlış yaptık. Lakin Üzeyir Beyefendi ve İshak Beyefendi daima şunu söylerdi: “Yanlış yapacaksınız. Yanlış yapmaktan korkmayın lakin yanlışı da yinelamayın. hiç bir şey yapmazsanız teker de olduğu yerde döner, otomobil hiç bir yere gitmez. Yüz tane karar veriyorsanız bunun yetmişi yanlışsız, otuzu yanlış olabilir. Bu yetmiş direkt otuz yanlışı çıkarınca şirketin geleceğine birtakım artılar kalıyorsa yanlışsız yoldasınız devam edin” derlerdi. Bu prensip karar alırken bizi epeyce cesaretlendirmiştir. Maliye Bakanlığından Alarko’ya geçtiğim vakit birtakım donanımlarım olmakla birlikte nakit idaresi kavramını bilmiyordum. Nakit idaresini Alarko’da Üzeyir Bey’den öğrendim. Üzeyir Bey’in üç top benzetmesi vardı. Kaygısı ki: “Ş irkette cirolar artar, azalır. Bu lastik toptur. Kârlar birtakım yıllar yükselir, kimi yıllar düşer. O da bir lastik toptur. Onlar zıplar. Ancak bir demir top var ki o nakittir. Nakdi düşürdüğünüz anda o zıplamaz. Onun için gece rahat uyumak istiyorsanız nakit akışınızı düzgün dengelemeniz gerekir.” Bize haftalık, üç aylık, altı aylık, yıllık nakit istikrarları yaptırırdı. O senelerda bilgisayar yoktu. Daima elde yapardık.
● Ortaköy’e taşınma öykünüzü dinleyebilir miyiz?
Üzeyir Beyefendi de İshak Beyefendi de epey düzgün gözlemciydiler, piyasaların nasıl gittiğini kendi ortalarında tartışırlar, daha sonra da bize aktarırlardı. Ayazağa’da fazlaca hoş bir merkez bina yapmıştık. 80’li yılların sonuna yanlışsız Üzeyir Beyefendi “Bu binayı satalım, ekonomik kriz geliyor. Bize bina değil, para lazım.” dedi. Biz itiraz ettik, diğer pek bina olmadığı için etrafta herkes biliyordu binamızı, hanımların gidip gelmesi güç olduğundan dolayı servis de koymuştuk. Ortadan bu biçimde bir ay geçtikten daha sonra Üzeyir Beyefendi “Size süper bir yer buldum, inanamayacaksınız.” dedi. Ortaköy’de bir yer bulmuştu. İshak Beyefendi, ben, Doğan Beyefendi ve Üzeyir Beyefendi dördümüz Ortaköy’e geldik ancak bina tam bir virane. “Üzeyir Beyefendi, burası nasıl olacak?” dedik. Dedi ki “Bana yüz bin dolarlık bütçe verin. Burayı beğeneceğiniz hale getireceğim.” Ve Üzeyir Beyefendi sahiden yüz bin dolara o binayı restore ettirdi. Ayazağa’daki binayı sattık ve oradaki mobilyalarımız yeni olduğu için motamot taşıdık. Satıştan elde ettiğimiz 15-16 milyon dolar bizi ekonomik krizin çıktığı senelerda epey rahat ettirdi.
● Alarko’nun iş hayatına getirdiği yeniliklerden bahsedebilir misiniz?
Fabrikamız Rami’deydi. Yemek fabrikanın içerisinde pişiriliyordu. Yaklaşık 35 kadar da yemekhanede çalışan işçi vardı. Bir gün İshak Beyefendi ve Üzeyir Beyefendi “biz burayı dışarıya vereceğiz” dediler. Dışarıya vermek kavramını da bilmiyorduk. Bu kavramlar daha sonra moda oldu. “Olur mu o denli?” dedik. “Bizim burada emekçiler var. Üstelik sendika var. Sendika buna şiddetle karşı çıkar.” İshak Beyefendi ve Üzeyir Beyefendi dedi ki “Siz o kısmı bize bırakın. Burada ne yemek yiyorsak daha uygununu getireceğiz. Bizim buranın aşçıbaşına işletme sermayesini ve buradaki mutfak ekipmanlarını vereceğiz, buradaki grupları de ona aktaracağız. Onu müteşebbis yapacağız, üstelik her gün 800 yemek almayı garanti edeceğiz.” Sendika başta epeyce direndi buna. daha sonra Üzeyir Beyefendi ve İshak Beyefendi onları ikna ettiler. bir süre daha sonra yemekleri daha düzgün kalitede içerideki maliyetin üçte ikisine almaya başladık. daha sonrasında Üzeyir Beyefendi güvenlik hizmetlerini de outsource etti. Merkezi bir satın alma şirketi kurduk. Toplu alımların fazlaca büyük avantajlarını elde ettik. Biroldukça yeni uygulamanın Türkiye’de öncüsü olduk.
İŞİN ÖNCÜLÜĞÜNÜ ALARKO YAPTI
● Alarko olarak müteahhitlik alanında bir anınızdan bahsedebilir misiniz?
Alarko’ya başladığım senelerda yap-sat dediğimiz işe girdik. O senelerda daha epey Karadenizli müteahhit arkadaşlar apartman halinde bina yapıp satarlardı. Üzeyir Beyefendi ile İshak Beyefendi dediler ki biz evvel satacağız daha sonra yapacağız. “Kim alır?” dedik. “İnsanlar bize güveniyor. Biz evvel satıp daha sonra yaparız.” dediler. Yıldız’daki binayı ve villaları, çabucak sonrasında Sarıyer’deki villaları o biçimde yaptık ve sattık.
daha sonra sıra Etiler Alkent’e geldi. Mal sahipleri biroldukca bireyle görüşmüşler. Çerkezo Ailesi’nindi orası ve domuz çiftliğiydi. Bizi bir gün İshak Beyefendi aldı götürdü. Gayrimenkul işlerine daha fazlaca İshak Beyefendi bakardı. Üzeyir Beyefendi pek pazarlık işine girmezdi. Sevmezdi de. Zira sabrı yoktu. meğer pazarlık sabır gerektiren bir iş. İshak Beyefendi de tam aksine fazlaca sabırlı bir insandı. Çok dinler, az konuşurdu lakin harikulade bir muhakeme gücü vardı. Sizin konuşmanızdan temayülünüzü hayli yeterli yakalar, ortaya atılıp da karşı tarafa kendi niyetini açık etmez, sabırla, oya örer üzere örerdi. Mal sahipleriyle yaptığı toplantıya beni de çağırdı, bu biçimde mali işlere bakan lider yardımcısıydım. Dinliyorum, not alıyorum. Pazarlık hayli bir safhaya geldi. Onların talepleri o denli bir noktaya geldi ki İshak Beyefendi yok dedi reddetti. Adamlar gidince kendisine “İshak Beyefendi, maliyet hesaplarına göre bu kabul edilebilir bir şeydi.” dedim. “Paşam hiç sesini çıkarma.” dedi. “Onlar son alıcının biz olduğunu biliyorlar ve gelecekler.” Hakikaten bunlar birkaç sefer gitti, geldi, gitti, geldi. İshak Beyefendi yoğura yoğura istediği kıvama getirdi ve epeyce uygun şartlarla aldık orasını. Orada yaptığımız çalışmaların sonucunda hem kat mülkiyeti kanunu hayatın realitelerine uyduruldu tıpkı vakitte ipotekli vadeli satışların önü açıldı. Bu işin öncülüğünü Alarko yaptı.
“Teknisyen değil yönetici arıyoruz”
● CEO olma öykünüzü anlatabilir misiniz?
Üzeyir Beyefendi ile İshak Beyefendi bir cumartesi günü bizi topladılar. “Şirkette bir tertip değişikliği yapacağız. Şirketlerin başında bulunan genel müdür arkadaşları emekli edeceğiz belirli bir müddetnin sonunda, Ayhan Yavrucu’yu da CEO yapacağız.” dediler. bu biçimde Genel Koordinatör var, CEO tabiri yok. Ben de birinci sefer orada duydum bu kararlarını. Toplantı bittikten daha sonra Üzeyir Beyefendi ve İshak Beyefendi ile bir beş dakika görüşme rica ettim. Dedim ki bizim şirketimiz imalata dayalı bir şirket. Ben maliye kökenli birisiyim. Buranın bütün yapısı teknik. ötürüsıyla buraya teknik bir kişinin genel koordinatör olması daha hakikat olmaz mı? Üzeyir Beyefendi, “Paşam,” dedi, “biz teknisyen aramıyoruz. İshak Beyefendi ile konuştuk, biz yönetici arıyoruz. Biz sana gidip de basınçlı kapların çapını hesapla yahut binanın statik hesabını yap demiyoruz ki. Bu şirketi yönet diyoruz ve sana güveniyoruz.” Üzeyir Beyefendi ve İshak Beyefendi bu kadar takviye verince pekala dedim. Şirkette bir reorganizasyon yapacağız. Gidenlerin yerine geçecek arkadaşları tayin edeceğiz. Üzeyir Beyefendi ile hayli üzerinde çalıştık. Bir gün toplantımızda dedi ki McKinsey ile bir muahede yapacağız bu reorganizasyon için. niye para vereceğiz ki dışarıya dedim. “Bak paşam. Artık bunu sen ile ben yaptık desek kimse prestij etmez. Bunu da uygulamazlar.” dedi. McKinsey’ye istediğimizi anlatacağız, onların da fikrini alır, uygunlaştırılması gereken yerleri güzelleştiririz. McKinsey yaptığı için herkes de benimser, uygular dedi. Üzeyir Bey’in dediği üzere yaptık
“Sen kaç kitap okuyorsun?”
Üzeyir Beyefendi bir toplantıya gidince o görüşmede tanıdığı birinin yanına oturmamaya dikkat ederdi. Biz bilakis masraf, tanıdığımızın yanına otururuz. “Kardeşim tanıdığını aslına bakarsanız tanıyorsun. Tanımadığının yanına otur da networkün genişlesin.” sıkıntısı. Birtakım akşamlar iki, üç kokteyle, toplantıya gittiği olurdu. “Akşam aslına bakarsan geç çıkıyorsunuz, niye bu kadar kendinizi yoruyorsunuz?” dediğimde, “Onlar beni adam yerine koymuş, davet etmiş. Benim de icabet etmem gerekir. Gidemeyeceksem de bir mektup yazıp özür dilemem gerekir.” sıkıntısı. Üniversitede doktora dersleri veriyordu. Bir gün sordum: “Bu kadar yoğunluğun içinde bir de pazar günü kalkıp ders vermeye niçin gidiyorsunuz?” “Bak paşam” dedi, “benim kitap okuyacak vaktim yok. Her hafta sonu arkadaşlara iki tane kitap veriyorum. O kitabı onlara okutuyorum. Sınıfta tartışıyorum. O tartışmalardan yeni şeyler öğreniyorum. O tartışmalardan yeni şeyler öğreniyorum. ötürüsıyla senede en aşağı bu yolla 30-35 kitap okuyorum. Sen kaç kitap okuyorsun?