Muhabir
New member
Pazarlar bilhassa kentlerde kaliteli eser arayan şuurlu tüketici için değerli bir yer. 1980’den itibaren pazarlara kolay bir yer olarak değil, ulusal bir miras olarak bakılmış. Peynir satan işletmelerin yarısı, balıkçıların da yüzde 60’ı yalnızca pazarda satış yapıyor. Bilhassa belediyelerin söylemlerinde pazar yerleri toplumsal bir olgu olarak ele alınıyor. Pandemiyle alışveriş modeli evrilirken değişmeyen tek bir şey var; o da pazar yerinin bir buluşma noktası oluşu. Bu niçinle davasına imza, adayına oy isteyen siyasi parti de bayrakları ve bröşürleri ile pazarda yerini alır. Kelam konusu belediye seçimleri ise adaylar kesinlikle orada olur. hem de partililerin klasik olarak seçmeni ikna etme yeridir pazar. Gerçek saha burasıdır. “Halk konuşmaya daha hayli vakit ayırabilir” diye düşünen partiler özveri ile adaylarının bröşürlerini dağıtır, bilgilendirir. Başkanlık seçiminin birinci tipi hazırlıkları sırasında adaylar, seçim propagandasına pazar ziyaretlerini de dahil etti. Adaylar, pazarları ziyaret ederek halkla “özçekim” çektirdi. Özellik çok sağın adayı mitingler yapan rakiplerinin bilakis “Fransızlara daha yakın” kampanya yürüttüğünü argüman etti. Seçime iştirak oranının rekor seviyede düşük olmasından korkulurken ne yazık ki on iki adayın yarıştığı bu biçimde bir seçimde birkaç parti haricinde kimseyi pazar yerinde goremedik.